Ένα άρθρο για την επιτυχία
Επιτυχία! Ιδιαίτερη λέξη! Φορτισμένη θετικά, ενίοτε και αρνητικά! Tο λεξικό την ορίζει ως «το αποτέλεσμα του πετυχαίνω, το να καταλήγει μια ανθρώπινη ενέργεια στο επιθυμητό, στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα», κι αυτό είναι το ζητούμενο, έτσι δεν είναι; Να βάζουμε στόχους και να τους πετυχαίνουμε.
Όμως, τι χρειάζεται να κάνει κάποιος για να είναι πετυχημένος;
Οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω επιθυμούν σφόδρα να είναι πετυχημένοι και καταβάλλουν αρκετά μεγάλες προσπάθειες για να το κατορθώσουν, αλλά ελάχιστοι το πιστεύουν πραγματικά για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Τι δεν πάει καλά; Τι γίνεται λάθος;
Για μένα, επιτυχία είναι η απόλυτη αξιοποίηση όλης της δυναμικής μου!
Δε με ικανοποιεί το να βγάζω αρκετά χρήματα, θέλω υγεία, θέλω να έχω μια χαρούμενη οικογένεια, θέλω να ζω τον έρωτα, θέλω καλούς φίλους, θέλω αναψυχή, θέλω πνευματικότητα και φυσικά θέλω χρόνο για να τα απολαμβάνω όλα αυτά.
Κι είναι γεγονός ότι τα έχω πετύχει σ’ έναν καλό βαθμό, αλλά αυτό που μετράει για μένα δεν είναι το ταξίδι, είναι ο προορισμός. Πράγματι, δεν «εύχομαι να είναι μακρύς ο δρόμος»· γι’ αυτό μόλις φτάσω σε κάποιο νέο σημείο επιτυχίας, μαθαίνω κάτι καινούργιο για τις ικανότητες που διαθέτω και την ίδια στιγμή ανεβάζω τον πήχη και αρχίζω να αναζητώ νέα επίπεδα επιτυχίας. «Μα», λέει η μητέρα μου, «ηρέμησε λίγο, παιδί μου, κάτσε να ξεκουραστείς, πάρε λίγο χρόνο να απολαύσεις τη ζωή σου, η επιτυχία δεν είναι το παν» και ξέρω ότι το λέει από αγάπη.
Κι έτσι ερχόμαστε στο βασικό κοινό χαρακτηριστικό των πετυχημένων ανθρώπων: ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ! Αυτός που θέλει να πετύχει στη ζωή του, δεν επαναπαύεται ποτέ, ζει παθιασμένα τις μέρες του, αφιερώνεται στο να πραγματοποιεί τους στόχους του.
Προσωπικά, ζω κι αναπνέω για την ώρα που θα ξυπνήσω και θα ξεκινήσω την ημέρα μου και απολαμβάνω την κούραση μου όταν επιστρέφω αργά το βράδυ έχοντας κάνει δουλειά που μπορεί να απαιτούσε 100 γρήγορα άτομα.
Κι όμως ζούμε στην εποχή που οι άνθρωποι -για να δικαιολογήσουν τα δικά τους λάθη και παραλείψεις- προσπαθούν να σταματούν αυτούς που θέλουν να πετύχουν, και λένε ένα σωρό άσχημα πράγματα για αυτούς που είναι γεμάτοι πάθος και ορμή, τους αποκαλούν «άπληστους», «εθισμένους με την δουλειά», «κορόιδα» που δεν κάθονται το Σαββατοκύριακο μπροστά σ’ έναν καναπέ να βλέπουν τηλεόραση.
Γνωρίζω αρκετούς πολύ επιτυχημένους ανθρώπους και πότε κανένας τους δεν μου είπε να «σταματήσω», να «ηρεμήσω» ή να επαναπαυθώ στις επιτυχίες μου. Έχω χύσει πολύ ιδρώτα και έχω περάσει διαμέσου πολύ έντονων καταστάσεων για να φτάσω εδώ που βρίσκομαι, κι αυτό που έκανα και θα κάνω είναι να είμαι 1000% παθιασμένος με αυτά που θέλω, να μην επαναπαύομαι ποτέ αφού έχω αποκτήσει εμμονή με τα θέλω μου (που είναι πολλά).
Λυπάμαι που το λέω τόσο χύμα, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος· όποιος θέλει να πετύχει θα πρέπει να λειτουργεί παθιασμένα και να μην σταματά ποτέ να προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις, με απόλυτη προσήλωση.
Το αντίθετο της επιτυχίας (όχι σαν λέξη αλλά σαν έννοια) είναι η μετριότητα. Δεν ξέρω εάν το έχετε παρατηρήσει αλλά ζούμε σε μια εποχή που η μετριότητα αποτελεί μάστιγα. Είναι η κατάσταση που κάποιος δε βρίσκει λόγο να είναι καλύτερος σε αυτό που κάνει, ενώ απεναντίας θεωρεί την αριστεία ως κάτι βλαβερό και άσκοπο. Είναι η κατάσταση που κάποιος παραδίδει μια μέτρια εργασία, γιατί δεν θεωρεί ότι έχει σημασία έτσι και αλλιώς αυτό που κάνει. Είναι αυτό που λέμε «βαριέμαι τη ζωή μου», από όποια άποψη κι αν το δει κανείς.
Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι συνέπεια της αμφιβολίας με την οποία εμποτίστηκαν αυτοί οι άνθρωποι, πράγμα που τους έκανε να αμφιβάλλουν πρώτα απ’ όλα για τον ίδιο τους τον εαυτό και να πιστεύουν ότι πρέπει να συμβιβάζονται με τη μετριότητα, χωρίς πολλά «θέλω», στηριζόμενοι στη σιγουριά που παρέχει το κάτι λιγότερο. Μη μπορώντας να γίνουν ούτε στο ελάχιστο πετυχημένοι, το «παιχνίδι» τους είναι να μπορέσουν να πείσουν κι άλλους ανθρώπους να τα παρατήσουν.
Συμπερασματικά, θα αναφέρω ότι ΝΑΙ η επιτυχία έχει κάποιο τίμημα αλλά το ίδιο έχει και η μετριότητα, και μάλιστα μεγαλύτερο! Ζήστε, λοιπόν, με πάθος και απολαύστε μια γεμάτη ζωή!
Καλές επιτυχίες!